محمد مُصطَفٰى صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم شان و عظمَت ښكاره كړے شي. ^([1])

دکھائی جائے گی محشر میں شانِ محبوبی                              کہ آپ ہی کی خُوشی، آپ کا کہا ہو گا

خُدائے پاک کی چاہیں گے اگلے پچھلے خُوشی                    خُدائے پاک خوشی اُن کی چاہتا ہو گا^([2])

صَـــلُّـــوْا  عَـــلَـی   الْــحَـــبِــيْــب!                             صَـلَّـی اللهُ   تَعالٰـی عَلـٰی   مُـحَـمَّد

     اے عاشِقانِ رسول! مونږه د الله پاك بندګان يو او د بنده كار عقل استعمالول نه دي بلكه حكم منل دي. په سيپاره 22، سورۀ احزاب، آيت نمبر36 كښې ارشاد دے:

وَ مَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَّ لَا مُؤْمِنَةٍ اِذَا قَضَى اللّٰهُ وَ رَسُوْلُهٗۤ اَمْرًا اَنْ یَّكُوْنَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ اَمْرِهِمْؕ-   (پارہ22،سورۀ احزاب:130)

مفهوم ترجمہ کنز العرفان: او د يو مسلمان نارينه او زنانه د پاره دا روا نه دي چې كله د الله او د هغه رسول د يوې خبرې فيصله اوفرمائي نو د هغوئي په خپله مُعامَله كښې څه اختيار باقي پاتې شي.

په دې آيت كښې اوفرمائيل شو اے مسلمانانو! كله چې الله پاك او د هغه رسول، رسولِ مقبول صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ستاسو د ځان، مال يا په بله څه باره کښې د څه څيز حكم اوفرمائي نو تاسو ته په هغې كښې د دخل اندازئ كولو اختيار نه پاتې كيږي، په هغه حكم باندې عمل كول په تاسو فرض وي. مُفسّرِ قرآن، مفتی احمد یار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: د دې آيتِ كريمه نه يو خو دا معلومه شوه چې که د الله پاك حكم وي او که د الله پاك د رسول حكم وي، په دواړو باندې يو شان عمل كول واجب دي، دغه شان د دې آيتِ كريمه نه دا هم معلومه شوه چې د شريعت يو حكم