په منبر اودريدلو او د الله پاک د حَمْد و ثناء نه پس ئې اُوفرمائيل: د هغه خلقو څه حال دے کوم چې زما په عِلم کښې طَعن (يعني اعتراض) کوي، د نن ورځې نه تر قيامته پورې چې څه کيدو والا دي، په هغې کښې داسې يو څيز نشته چې د هغې تاسو زما نه تپوس اوکړئ او زه تاسو له خبر درنکړم. حضرتِ سَيِّدُنا عبدُالله بِن حُذافه سهمي رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ  اودريدلو او اُوئې وئيل: يا رَسُولَ الله! صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم زما پلار څوک دے؟ اِرشاد ئې اُوفرمائيل: حُذافه، بيا حضرتِ عمر رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ  اودريدلو او عرض ئې اوکړو: يا رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! مونږه د الله پاک په ربُوبِيَّت راضي شولو، د اسلام په دِين کيدلو باندې راضي شولو، د قرآن په اِمام او پيشوا کيدلو باندې راضي شولو، ستاسو صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په نبي کيدلو باندې راضي شولو، مونږ تاسو نه معافي غواړو. تاجدارِ رِسالت صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اُوفرمائيل: آيا تاسو به [داسې خبرو نه] منع شئ؟ آيا تاسو به [داسې خبرو نه] منع شئ؟ بيا د منبر نه راکوز شولو، په دې باندې الله پاک دا آيت نازل کړلو۔     (خازن، اٰل عمران، تحت الآیۃ: ۱۷۹، ۱/۳۲۸)

مَا كَانَ اللّٰهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِیْنَ عَلٰى مَاۤ اَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّٰى یَمِیْزَ الْخَبِیْثَ مِنَ الطَّیِّبِؕ-وَ مَا كَانَ اللّٰهُ لِیُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَیْبِ وَ لٰكِنَّ اللّٰهَ یَجْتَبِیْ مِنْ رُّسُلِهٖ مَنْ یَّشَآءُ ۪- فَاٰمِنُوْا بِاللّٰهِ وَ رُسُلِهٖۚ-وَ اِنْ تُؤْمِنُوْا وَ تَتَّقُوْا فَلَكُمْ اَجْرٌ عَظِیْمٌ(۱۷۹)

[مَفهُوم] ترجمهٴ كنزُالاِيمان : الله مسلمانان په هُم دې حال باندې پريښودونکے نه دے په کوم چې تاسو ئې تر څو چې جُدا نه کړي ګنده د صفا نه او د الله دا شان نه دے چې اے عامو خلقو تاسو ته د غيبو عِلم درکړي، خو الله غوره کوي د خپلو رسولانو نه چا له چې اُوغواړي نو ايمان راوړئ په الله او د هغه په رسولانو، او که ايمان راوړئ او پرهيزګاري اوکړئ نو ستاسو د پاره لوئ ثواب دے۔