مَحَبَّت نصيب شي، هغه د تاج و تخت او حكومت لالچ نه لري، * چا ته چې د الله او رسول مَحَبَّت نصيب شي، هغه صرف د الله پاك او د هغه د حبيب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د رِضا طلبګار جوړ شي.

    اے عاشِقانِ رسول د حديثِ پاك نه دا هم معلومه شوه چې اصل مَحَبَّت صِرف د الله پاك دے، د دې نه سِوا چې د چا سره هم مَحَبَّت کيږي هغه به صِرف او صِرف د الله پاك د رِضا د پاره وي. اِمام غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په اِحياءُ العلوم كښې تحقيق كړے دے چې د مَحَبَّت حقدار صِرف او صِرف الله پاك دے. بعض ناپوهه وائي چې عشقِ مجازِي  يعنې د ګناهونو ډك دُنيوي عشق ”عِشقِ حقيقي“ ته د رسيدلو ذريعه ده، دا ناپوهه په سخته غلطئ کښې اخته دي، د اعلٰى حضرت والِدِ مُحتَرَم حضرت مولانا نقـي علي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: په شريعت كښې د غَيرُ الله مخې ته سر ټيټول منع دي نو د غَيرُ الله د پاره زړه ټيټول څنګه صحيح كيدے شي. ^([1])

     خو! مَحَبَّتِ مُصطَفٰى صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم، د غَيرُ الله مَحَبَّت نه دے بلكه هغه د الله مَحَبَّت دے ځكه چې حُضُور صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم سره محبت د الله پاک د عظيمې رضا د پاره دے او چا ته چې مَحَبَّتِ مُصطفٰى صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم نصيب نه شي، هغه هيڅ  كله مَحَبَّتِ اِلٰهي نه شي حاصلولے. قرآنِ كريم كښې دي:

قُلْ اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّوْنَ اللّٰهَ فَاتَّبِعُوْنِیْ یُحْبِبْكُمُ اللّٰهُ  (پارہ3،سورۃآل عمران:31)    

مفهوم ترجمہ کنزُ العِرفان: اے حبيبه! اوفرمايه چې اے خلقو! كه تاسو د  الله سره مَحَبَّت كوئ نو زما فرمانبردار جوړ شئ الله به تاسو سره مَحَبَّت اوكړي.