ڪڍي ڇڏي، تنهنڪري اهڙي شخص کي گھرجي ته اهو انهن ڳالهين ۾ غور ڪري ڇا لکين ٻار جواني جي دهليز تي پهچڻ کان پهريان ئي موت جا شڪار ناهن ٿيا؟ ڇا هزارين انسان چڙھندڙ جواني ۾ موت کان هم آغوش نه ٿيا؟ ڇا سوين نوجوان ڀري جواني ۾ موت حوالي نه ٿيا؟ ڇا ڪيئي نوجوان بيمارين جا شڪار نه ٿيا؟ هنن ڳالهين ۾ غورو فڪر ڪرڻ سان گڏوگڏ اها ڳالھ به دل ۾ ويهاريو ته موت ان جي اختيار ۾ ناهي ته جڏهن هو چاهيندو ته انهيءَ وقت ايندو، اهڙي طرح غورو فڪر ڪرڻ سان اِنْ شَــآءَالـلّٰـه عَزَّوَجَلَّ! غفلت پري ٿيندي ۽ نيڪيون ڪرڻ جو ذهن بڻجندو. (ڪيميائے سعادت،رڪن چهارم، منجيات، اسباب طول امل،۲/۹۹۵-۹۹۶، ملخصاً)

بے وفا دنیا پہ مت کر اِعتبار

تُو اچانک موت کا ہوگا شکار

موت آکر ہی رہے گی یاد رکھ

جان جا کر ہی رہے  گی یاد رکھ

گر جہاں میں سو برس تُو جی بھی لے

قَبْر میں تنہا قِیامت تک رہے

جب فرشتہ مَوت کا چھا جائے گا

پھر بچا کوئی نہ تجھ کو پائے گا

موت آئی پہلوان بھی چل دئیے

خُوبصورت نوجوان بھی چل دئیے

کرلے تَوْبہ ربّ کی رَحمت ہے بڑی

قَبْر میں ورنہ سَزا ہوگی کَڑی

صَلُّوْا عَلَي الْحَبِيب!                                                                                      صَلَّي اللّٰه تَعَالٰي عَلٰي مُحَمَّدٍ