(2) د ”فاروقِ اعظَم“ د پاره بخښنه او لوئ ثواب

     خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! د سيپاره 26، سُورَۀ حُجُرات په دويم آيت كښې مسلمانانو ته حكم اوشو چې د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په بارګاه كښې چې كله عرض كوئ نو د دې خبرې خيال ساتئ چې د هيڅ چا آواز بالکل هم د محبوب نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د آواز مبارك نه اوچت نه شي، ګنې ستاسو د اعمالو، ستاسو د لمُونځونو، ستاسو د روژو او ستاسو د حجونو د برباديدلو انديښنه ده.

    د تِرمذي شريف روايت دے، چې كله دا حكم نازل شو نو حضرت ابُوبَكرصِدِّيق، حضرت عُمَرفاروقِ اعظَم او يو څو نورو صحابۀ كرامو عَلَيْهِمُ الرِّضْوان په خپل ځان باندې ډير احتياط لازم كړو، حضرت عُمَرفاروقِ اعظَم رَضِیَ الله عَنْهُ خو به دومره په قلاره آواز کښې خبرې كولې چې كله كله به ترينه خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم بيا پوښتنه كوله چې څه وائې.^([1])

      نو د هغوئي په حق كښې الله پاك اوفرمائيل:

اِنَّ الَّذِیْنَ یَغُضُّوْنَ اَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رَسُوْلِ اللّٰهِ اُولٰٓىٕكَ الَّذِیْنَ امْتَحَنَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ لِلتَّقْوٰىؕ-لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّ اَجْرٌ عَظِیْمٌ(۳)   (پارہ26،سورۃالحجرات:3)                                                                                                                                                                                                                           

مفهوم ترجمہ کنزُ العِرفان: بيشكه كوم خلق چې د رسُولُ الله خوا ته خپل آوازونه ښكته ساتي دا هغه خلق دي د چا زړونه چې الله پاك د پرهيزګارئ د پاره ازمائيلي دي، د دوئي د پاره بخښنه او لوئ ثواب دے.