Book Name:Ibadat Ke Faide

اَلۡـحَـمۡـدُ لـِلّٰـہِ رَبِّ الۡـعٰـلَـمِیۡنَ   ؕ وَ الـصَّـلٰـوۃُ وَالـسَّـلَامُ عَـلٰی خَاتَمِ النَّبِیِّن ؕ

اَمَّـا بَــعۡـدُ  فَـاَعُـوۡذُ  بِـا لـلّٰـہِ  مِـنَ الـشَّـیۡـطٰنِ الـرَّجِیۡمِ ؕبِـسۡمِ الـلّٰـہِ الـرَّحۡـمٰنِ الـرَّحِـیۡمِ ؕ

 وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا حَبِيۡبَ اللّٰه                                                                                اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا رَسُوۡلَ اللّٰه

وَعَلٰى اٰلِكَ وَاَصۡحٰبِكَ يَا نُوۡرَ اللّٰه                                                                                             اَلصَّلٰوةُ وَالسَّلَامُ عَلَيۡكَ يَا نَبِيَّ اللّٰه

نَوَيۡتُ سُنَّتَ الۡاِعۡتِكَافِ (ترجمه: ما د سُنَّت اعتكاف نِيَّت اوكړو)

د دُرُودِ پاک فضيلت

د اخري نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمان مبارک دے: چا چې پۀ کتاب کښې پۀ ما باندې درودِ پاک وليکو نو تر څو پورې چې زما نوم پۀ هغې کښې ليکلے شوے وي فرښتے به د هغۀ د پاره اِستِغفَار (يعنې د بخښنې دُعا) کوي۔ ([1])

عجب کرم کہ خود مجرموں کے حامی                                                                    گناہگاروں کی بخشش کرانے آئے ہیں

وہ پرچہ جس میں لکھا تھا درود اُس نے کبھی                                    یہ اس سے نیکیاں اُس کی بڑھانے آئے ہیں([2])

صَلُّوا عَلَی الْحَبِیب                 صَلَّی اللهُ علٰی مُحَمَّد

یٰۤاَیُّہَا النَّاسُ اعْبُدُوْا رَبَّکُمُ الَّذِیْ خَلَقَکُمْ وَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُوْنَ (ۙ۲۱)

(پارہ:1، سورۀ البقرة:21)

صَدَقَ اللہُ الْعَظِیْم وَ صَدَقَ رَسُوْلُہٗ النَّبِیُّ الْکَرِیْم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! اوس چې مونږه د کوم آيت مبارک د اوريدو سعادت حاصل کړو، دا د وړومبۍ سيپارې، د سُورۀ بقره 21 نمبر آيت دے۔ د دې نه مخکښې چې د سُورۀ بقره کوم 20 آيتونه دي، پۀ هغې کښې د اِنسانانو درې قِسمونه بيان شول:


 

 



[1]... معجم ِاوسط، جلد:1، صفحہ:497، حدیث:1835۔

[2]... سامانِ بخشش، صفحہ:141- 142۔