Book Name:Jannat ki Zamanat

جَنَّت زيرے پخپله ورنکړو بلکې خپل خوږ محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ته يـې وفرمائيل: اے خوږه محبوبه!

وَ بَشِّرِ

لکه چې فرمائيلے کيږي: اے خوږه محبوبه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! دا بندګان زما دي، کلمه زما لولي، عبادت زما کوي، جَنَّت هُم ما جوړ کړے دے خو زيرے دوئي له تۀ ورکړه! ځکه خو مونږ وايو:

جو خُدا دیتا ہے ملتا ہے اِسی سرکار سے

کچھ کسی کو حق سے اس دَر کے سوا ملتا نہیں

کوئی مانگے یا نہ مانگے ملنے کا در ہے یہی

بے عطائے مصطفائی مُدّعا ملتا نہیں

خُود خُدا بے واسطہ دے یہ ہمارا منہ کہاں؟

واسطہ  سرکار  ہیں  بے واسطہ  ملتا  نہیں([1])

خير! دا زمونږ د خوږ محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم شان دے، کوم چې د قرآنِ کريم د هر يو آيت نه ظاهريږي۔ الله پاک فرمائي: اے خوږه محبوبه صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! زيرے ورکړه! دا زيرے چا له ورکول دي؟ فرمائي:

الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: هٰغه خلقو ته چې ايمان يـې راوړے دے او نيک کارونه يـې کړي دي۔

چا له چې زيرے ورکول دي، د هغوئي دوه صفتونه دلته بيان شوي دي او دا پۀ دې


 

 



[1]... سامانِ بخشش، صفحہ:130-133 ملتقطًا۔