مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغٰى(۱۷)  (پ27، النجم:17)

مفهوم تَرجَمَۂ کنزُالایمان: سترګه نه کوم طرف ته واوښته او نه د حد نه تيره شوه.

     روايت دے چې د خوږ آقا  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  سترګې مباركې غټې او په قدرتِ اِلٰهي د رانجو په شان تورې  وې، بانړه  مبارك  ئې اوګږده  وو، او د سترګو په سپين والي كښې ئې نرئ سرې کرښې وې، د هغې سره ئې حُسن نور هم زيات شوے وو. خوږ آقا  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  به چې په كوم كس مبارك نظر واچولو نو د هغه قِسمَت به ئې رابيدار كړو. چنانچه

(7) چې كله راغلې  د رحمت په جوشِ كښې د هغوئي سترګې

     حضرت سَيِّدُنا شيبه بِن عُثمان رَضِیَ الله عَنْهُ د خپل اِيمان راوړلو واقعه بيانوي، فرمائي: چې كله نبـي كريم  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  په غَزوۀ حُنَين كښې شريك شو نو زما په زړه كښې خيال راغلو چې زما پلار او تره حضرت علـي او حضرت حمزه رَضِیَ الله عَنْهُما قتل كړي وو، ولے نه چې نن زه د هغوئي نه بدل واخلم او د هغوئي نبـي  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  شهيد كړم، زه په دې اراده د حُضُور  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  خوا ته نِزدې شوم او حمله كولو والا ووم چې د اور یوه شُعله د بجلئ په شان زما طرف ته را مخكښې شوه، زه د هغې [شُعلے] نه اُويَريدلم او شا ته اوتښتيدم، په دې كښې په ما باندې د رَسُولُ الله  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  نَظرِ كرم پريوتلو، اوئې فرمائيل: اے شيبه! بيا حُضُور  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  خپل لاس مبارك زما په سينه كيښودو، نو الله پاك شيطان زما د زړه نه اوويستلو،چې ما د خوږ آقا  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  مخ مبارك ته اوكتل نو حُضُور  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  ما ته د خپل سماعت و بصارت (يعني اوريدلو او ليدلو) نه زيات محبوب شو.  (دلائل النبوۃ   لابی نعیم ، ۱/۱۱۲،رقم: ۱۴۴)